Wzmacnia system immunologiczny, jest naturalnym antybiotykiem, pomaga zwalczać infekcje i reguluje ciśnienie krwi – miód ma ogrom zalet, tak jak i wiele jest jego odmian. Możemy kupić m.in. rzepakowy, gryczany, spadziowy, czy lipowy. Wszystkie one różnią się od siebie właściwościami prozdrowotnymi, smakiem i odcieniem. Jaką barwę może mieć miód i o czym świadczy jego kolor?
Jaką barwę może mieć miód?
Odpowiadając na pytanie o to, jaką barwę może mieć miód, warto wspomnieć o zależności koloru tego specjału względem gatunku roślin, z których pszczoły pozyskują nektar, pyłek i spadź. Istotny jest również stan skupienia produktu. Ważny jest też okres, z którego dane zbiory pochodzą – inny odcień jest wczesną wiosną, gdy owoce są niedojrzałe, a inny późnym latem. Miód z czasem krystalizuje się, przez co jego odcień także ulega zmianie. Można spotkać się z miodami, które są niemal przezroczyste, delikatnie zabarwione na słomkowo, a także z białymi, kremowymi, jasnożółtymi, bursztynowymi, piwnymi, czy zielonkawymi odmianami. Ciekawie prezentują się też ciemne gatunki – herbaciany miód gryczany, czy brunatno-czerwony miód wrzosowy, który po krystalizacji przyjmuje kolor pomarańczy.
Ciemny miód
Wśród znakomitych pszczelich produktów możemy wymienić ciemny miód ze spadzi świerkowej i jodłowej lub spadzi drzew liściastych. Wyróżnia się on smolistą, niemal czarną barwą, która związana jest z rosą miodową, czyli sokiem drzewnym powstałym w wyniku żerowania mszyc i miodówek. Odmiana iglasta ma lekko korzenny, leśny, żywiczny posmak. Krystalizuje się dość długo, bo około roku. Miody spadziowe nazywane są również królewskimi. Ten gatunek obfituje w biopierwiastki.
Innym rodzajem ciemnego miodu jest gryczany. Ma on barwę przypominającą długo zaparzaną herbatę. Kolor zawdzięcza kwiatom gryki. Jest ostry w smaku i intensywnie pachnie. Wykazuje silną antybiotyczność i wymieniany jest jako jeden z najzdrowszych miodów.
Rubinowo-brunatny miód wrzosowy robi wrażenie nie tylko dzięki ciekawej barwie, jest on cenny ze względu na trudność i pracochłonność w pozyskaniu, co jest związane z niewielką liczbą wrzosowisk w naszym kraju. Wypełniony jest enzymami i aminokwasami. Charakteryzuje się intensywnym, wrzosowym zapachem.
Jasny miód
Na rynku dostępne jest wiele odmian jasnego miodu. Barwy naturalnych substancji różnią się od siebie w zależności od roślin, z których pszczoły zebrały składniki do ich produkcji. Wśród wielu rodzajów można wymienić miód akacjowy, który jest wyjątkowo słodki i delikatny. Lubią go zarówno dorośli, jak i dzieci. Pozyskiwany jest na przełomie maja i czerwca, gdy kwitną akacje. Inny jasny miód to malinowy, choć mogłoby się wydawać, że powinien mieć kolor różowy, wytwarzany jest nie z owoców, a kwiatów i pyłków roślin, dlatego jego barwa jest delikatna, żółta. Kolor i smak różni się w zależności od okresu, w którym pszczoły zbierały nektar i pyłki. Wiosenne odmiany są lekko kwaśne, jesienią dominuje słodycz. Rodzaj ten ma przyjemny, owocowy zapach. Można nabyć również m.in. jasnożółty miód słonecznikowy, jasnobursztynowy nawłociowy, czy złocisty lipowy. Każdy gatunek ma swoiste właściwości i różni się w smaku, dlatego warto postawić na różnorodność i spróbować wielu typów, by znaleźć swój ulubiony.
Biały miód z czego?
Jednym z najjaśniejszych rodzajów jest miód rzepakowy, w formie potoki jest niemal przezroczysty. Nie tylko barwę zawdzięcza kwiatom, ale ma też subtelny, kwiatowy zapach i delikatny smak. Biały miód to odmiana rzepakowa po krystalizacji. Ten rodzaj bardzo szybko twardnieje, dlatego można nabyć odmianę kremowaną. Mieszanie świeżo pozyskanej substancji do czasu, aż jej konsystencja ulegnie zmianie, sprawia, że staje się on puszysty i miękki, łatwo go rozsmarować. Proces ten nie wpływa na właściwości odżywcze produktu, pozostają one takie same, nie traci wartości.
Kolory miodu zmieniają się
Na fakt, że kolory miodu zmieniają się, wpływa również proces krystalizacji. W przypadku odmian jasnych mogą przyjmować białą, kremową, czy żółto-pomarańczową twardą konsystencję, natomiast ciemne tężejąc, stają się brązowe. Czas przechodzenia ze stanu ciekłego w stały jest zależny od gatunku miodu. Krupiec znów będzie płynny, gdy go się podgrzeje. W tym celu można zastosować kąpiel wodną, jednak trzeba pamiętać, by nie przegrzać miodu, który w zbyt wysokiej temperaturze straci swoje właściwości odżywcze. Nie należy przekraczać 40 stopni Celsjusza.