Miód z mniszka lekarskiego. Jakie ma właściwości lecznicze miód mniszkowy z mleczy?
Gdy nadchodzi maj łąki i trawniki pokrywają się żółtymi kwiatami. To właśnie mniszek lekarski, zwany popularnie mleczem, a później, gdy kwitnie – dmuchawcem. Mało lubiany przed posiadaczy wypielęgnowanych trawników, bo ciężki do wyplenienia. Ale za to pszczoły go kochają.
Pochodzenie miodu z mniszka
Mlecze wiosną spotkać można na każdym kroku, są wszechobecne w miastach, na wsi, na łąkach, polach, nieużytkach. Jest przez pszczoły bardzo lubiany, często obsiadają jego kwiaty. Kwiaty mniszka lekarskiego dają stosunkowo dużo pyłku, chociaż niewiele nektaru. Zakwitają jednak dość wcześnie, na przełomie kwietnia i maja, przy sprzyjającej pogodzie nawet w połowie kwietnia. Zanim więc pojawią się atrakcyjniejsze dla pszczół źródła pożywienia, czyli kwiaty rzepaku czy też drzew owocowych, to przy właśnie przy mniszku uwijają się na całego. Ich praca nie owocuje jednak zbyt dużą ilością miodu mniszkowego. Często zbiór traktowany jest jako pożytek rozwojowy, czyli po prostu pokrywający zapotrzebowanie pokarmowe pszczelich rodzin.O ile więc „mlecze” są roślinami bardzo powszechnymi, zaliczanymi wręcz do chwastów, to już sam miód z mniszka lekarskiego należy do rzadkości. Mała popularność powoduje, że cena miodu mniszkowego jest wyższa, jego dostępność mniejsza, ale za to wartości prozdrowotne sprawiają, że zdecydowanie warto na niego zapolować.
Zapach, smak i barwa miodu z mleczy
Charakterystyczną cechą tego miodu jest zapach. Dość mocny, o wyczuwalnie przypominający zapach rośliny, z której został pozyskany. Stąd też bardzo łatwo jest go rozpoznać, wyróżnia się na tle innych miodów, zazwyczaj o bardziej „płaskim” zapachu.Jeśli zaś chodzi o smak, to miód mniszkowy jest uznawany za jeden z najsłodszych na naszym rynku. Stąd też bardzo lubiany przez dzieci, które jak wiadomo na słodkości są bardzo łase. Nie jest to regułą, bo jak to w przypadku miodów wiele zależy od rejonu, z którego pozyskiwane są pożytki. Jednak zazwyczaj stawiany jest w czołówce, jeśli chodzi o słodycz.
Kolor miodu z mniszka jest lekko żółty, jasny, czasem mogący wpadać wręcz w barwę kremową, czasem zaś mocniejszą, nawet pomarańczową.
Jego krystalizacja jest szybka, następuje w ciągu kilku tygodni.
Jaki skład ma miód mniszkowy?
Kolejną wyróżniającą cechą, jaką ma ten rodzaj miodu, jest jego kwasowość – najniższa wśród miodów odmianowych pozyskiwanych w naszym kraju.W jego składzie znajdziemy oczywiście cukry proste, czyli glukozę i fruktozę, dodające organizmowi energii. Jednak prócz tego bogactwo mikroelementów, jak żelazo, potas, fosfor, mangan.
Warto zwrócić uwagę na karotenoidy, które neutralizują wolne rodniki, wspomagają gojenie się ran, mają działanie chroniące przed promieniami UV i jego skutkami (znajdziemy je np. w kremach z filtrem). Dzięki usuwaniu wolnych rodników karotenoidy wykazują działanie przeciwnowotworowe.
Miód mniszkowy zawiera także witaminę C (której nie trzeba przedstawiać), witaminę B2 (ryboflawinę) i B4 (cholinę). Ryboflawina stymuluje układ odpornościowy i nerwowy. Cholina zaś wpływa korzystanie na serca, układu nerwowego, mózgu. Uważa się wręcz, że może ograniczać ryzyko wystąpienia demencji, charakterystycznej np. dla choroby Alzheimera. Ze względu na pozytywny wpływ na pracę wątroby zalecana jest przy diecie ciężkostrawnej, nadużywaniu alkoholu, czy przy obciążających ją terapiach lekowych.
Miód z mniszka lekarskiego – zastosowanie i właściwości lecznicze
Ze względu na swój skład miód z mlecza wykorzystywany może być w stanach zapalnych wątroby i żołądka, jako remedium po spożyciu zbyt dużej ilości trunków wyskokowych, przy niestrawności.Zalecany jest także przy chorobach nerek, zwłaszcza kamicy. Stosowany może być także przy bólach reumatycznych i w celu obniżenia poziomu cholesterolu.
Jego spożywanie zwiększa odporność organizmu, zmniejsza ryzyko zachorowań. Jest też jednym z bardzo dobrych, domowych, sposobów, by radzić sobie z przeziębieniem i grypą. Przy czym można przyjmować go zarówno profilaktycznie, jako smaczny środek odpornościowy, jak też w czasie choroby. Tu oczywiście idealnie sprawdza się w przepisie znanym od pokoleń, czyli podawany rozpuszczony w ciepłym (nie gorącym) mleku.
Uważa się, że miód mniszkowy ma działanie przeciwstarzeniowe i dłużej pozwala utrzymać ciało i umysł w dobrej kondycji. Stąd też bywa chętnie używany do zrobienia tak zwanej wody miodowej – która jest dokładnie tym, co mówi nazwa. Szklanka ciepłej wody i łyżka miodu po wymieszaniu i pozostawieniu na ok. 12 godzin tworzą rewelacyjną mieszkankę. Poprawiającą odporność, wpływającą korzystnie na układ trawienny, dającą zastrzyk energii.
W medycynie ludowej znany jest zresztą inny przepis, wykorzystujący nie miód z mniszka lekarskiego, ale jego kwiaty. To tak zwany miodek majowy, który przygotowuje się gotując kwiaty mniszka, a po odcedzeniu dodając cukier by otrzymać słodki syrop.